Lieve Elena,

 

Het aankomen van gisteren voelde als thuiskomen. O ja, zo zag het vliegveld van Pisa er uit. O ja, het stationsplein van Pietrasanta. En o ja, ‘mijn’ kamer in de villa. Natuurlijk is het niet mijn kamer, maar jouw kamer. Het zijn allemaal jouw kamers, want wij zijn te gast in jouw huis. Toch voelt het voor mij alsof ik één week per jaar een eigen kamer heb bij jou, met uitzicht op het groen achter jouw huis, met luiken voor het raam die het licht knap buiten sluiten en met het bed dat niet zou misstaan in een romantische film.

Ik sliep de slaap van geruste geesten. Niets maakte me wakker. Zelfs mijn wekker niet, want vlák voordat die bruut zou gaan jengelen deed ik mijn ogen open. Zoals ik je vanmorgen zei: ik voel me nu al uitgerust. We hebben samen nog wat kamers klaar gemaakt en een schema opgesteld voor de rest van de week. Dat geeft mij het gevoel dat we er helemaal klaar voor zijn.

Nu, halverwege de middag, wachten we op de eerste gasten. Een aantal van hen is al eens eerder op een DurfSchrijf!vakantie geweest. Sommigen zijn nieuw. Niet iedereen kent elkaar en dat zorgt er voor dat het toch nog even afwachten is welke chemie zal ontstaan. Ik geloof dat we weer een mooie groep bij elkaar hebben. Het zijn stuk voor stuk vrije geesten, allemaal met een duidelijk doel voor ogen en met voldoende creativiteit om 20 Rijksmuseums bij elkaar te bedenken.

Wat ik ieder jaar weer spannend vind, is of ik kan voldoen aan alle verwachtingen. Het gekke is, dat ik dat nog sterker heb bij deze mensen die al eens eerder hier geweest zijn. De vorige vakantie was goed en mooi, daarom komen ze terug, maar kunnen we ze dat nog een keer bieden? En hebben ze baat bij mijn inbreng en aanwijzingen? De villa is natuurlijk dezelfde. We hebben allemaal onze ‘eigen’ fantastische kamer en het Italiaanse eten dat jouw lieve buurvrouw Morena op tafel gaat toveren zal ongetwijfeld ook weer geweldig zijn. Alles wat ik toe hoef te voegen is kennis, interesse en inspiratie. Ik kijk uit naar de producten van de schrijvers en zal proberen de DurfSchrijvers! een klein stukje van mijn ziel en bezieling mee te geven. Ik hoop dat het genoeg is.

Jij doet dit natuurlijk veel vaker dan ik. Jouw zomers zijn gevuld met groepen mensen die een gezamenlijk doel hebben. Is er iets wat jij spannend vindt, voorafgaand aan een nieuwe week? Of heb jij al zoveel vertrouwen in de goede afloop dat de spanning er volledig af is?

Ik ben blij hier weer te zijn en kijk uit naar onze hernieuwde samenwerking.

Liefs, Marije